Индустријализмот мора да исчезне - Дерек Џенсен

Пред неколку дена прашав еден пријател: „Доколку би морал да бираш на кое технолошко ниво ќе живееш, што би избрал?“

Мојот пријател знае да биде незгоден. Тој ден беше баш таков: „Тоа е глупаво прашање. Можеме да фантазираме што сакаме, но единственото одржливо технолошко ниво е она од Каменото доба. Она што сега го имаме е само едно трепнување: ние сме само шестата или седмата генерација којашто можела да го слушне ужасниот звук на моторот со внатрешно согорување (особено двотактните!). Со тек на време, луѓето ќе се вратат на начинот на живот на којшто нашиот вид живеел во текот на најголемиот дел од своето постоење. За неколку стотини години, најмногу. Единственото прашање е што дотогаш ќе остане од светот.“

Тој, се разбира, е во право. Не мора да се биде врвен научник за да се сфати дека секој општествен систем кој почива на искористување на необновливите ресурси е по дефиниција неодржлив. Всушност, тоа веројатно на сите им е јасно, освен на врвните научници. Слично на тоа, секоја култура која почива на непрекинато искористување на обновливите ресурси исто така е неодржлива: ако секоја година се враќаат сè помалку лососи, наскоро ниту еден нема да се врати. Ако секоја година има сè помалку прашуми, наскоро нема да има ниту една. Тоа е она што можеме да го видиме, на пример, преку колапсот на рибарењето, после свирепoто рибарење ширум светот: бидејќи сите првокласни риби се уловени, сега не можат да се уловат ниту оние од најниската класа. Сè е исчезнато во незаситините челусти на индустриската цивилизација.

Друг начин тоа да се каже е дека секоја група на живи суштества (човечки или нечовечки, билки или животни), којашто од своето опкружување зема повеќе отколку што може да му врати, неминовно ќе го исцрпи своето опкружување, после што ќе мора да оди понатаму или ќе почне да опаѓа. Нашата култура - Западната цивилизација - го опустошува своето опкружување веќе шест илјади години, почнувајќи од Блискиот исток и продолжувајќи со пустошење на целата планета. Зарем мислите дека постои некоја поинаква причина зошто таа култура мора непрекинато да се шири? И зарем постои некоја поинаква причина зошто таа култура морала да ја развие реториката - преку приказни кои нè учат како да живееме - којашто ја оправдува не само нужноста, туку пожелноста или дури моралноста на непрекинатата експанзија?

Градовите, веројатно клучниот аспект на цивилизацијата, секогаш почивале на земање ресурси од своето селско опкружување. Тоа пред сè значи дека градовите никогаш не биле, ниту пак некогаш ќе можат да бидат одржливи. Тоа понатаму значи, заради нивната понатамошна експанзија, дека градовите ќе мораат непрекинато да ја шират областа на својата непрекината хиперексплоатација: колониите. Сигурен сум дека согледувате дека проблемите со коишто овде се соочуваме и нивната крајнa цел се среќаваат на истата, ограничена планета. Ако тоа сепак не можете или не сакате да го согледате, тогаш ви посакувам многу среќа во вашата кариера на политичар или бизнисмен. Нaшeто - до опсесивност - студиозно избегнување на заклучоците и делувањето во однос на очигледните последици на тие крајни цели, особено во дадените околности, е и повеќе од чудно.

Меѓутоа, бидејќи луѓето не сакаат да се изгладнуваат самите себе до смрт, бидејќи разумните луѓе по правило не ја уништуваат сопствената земјишна база и бидејќи индустриското производство, заради понатамошно функционирање, изискува увоз на ресурси, трговијата - без оглед колку неправедна - сама по себе не може да си обезбеди доволно сигурно упориште. Ресурсите мораат да бидат одземени со сила. Тоа ја сочинува нашата втора историја на војни. Тоа важело уште од почеток, за што антропологот Стенли Дајмонд (Stanley Diamond) пишува: „Цивилизацијата започнува со освојување надвор и поробување дома“. Тоа важи и денес, што го признава и капиталистичкиот пропагатор Томас Фридман: „Невидливата рака на пазарот не би можела да функционира без невидливата тупаница - McDonald не може да функционира без McDonnel Douglas, конструкторот на F-15. Таа невидлива тупаница, којашто светот го прави безбеден за технологиите од Силиконската долина, се нарекува Војска, Авијација, Морнарица и Морнаричка пешадија на Соединетите Држави.“

За среќа, бидејќи како вид суштински не сме се промениле во последните неколку илјади години, секое новороденче и понатаму е човечко суштество. Тоа има потенцијал да стане возрасно човечко суштество способно за одржлив начин на живот на одреден дел од земјата, единствено кога би можело да израсне во културен контекст кој високо ја вреднува одржливоста, кој ја наградува одржливоста, кој зборува за одржливоста и кој строго го блокира секој облик на експлоатација кој би можел да води кон неодржливост. Тоа е природно. Тоа сме ние.

За да „напредува“, секое дете мора да заборави што значи да се биде човечко суштество и да научи што значи да се биде цивилизиран. Психијатрот и филозоф Р.Д. Ленг (R.D. Laing) тоа го искажува на следниов начин: „Од мигот на раѓање, кога бебето од Каменото доба ќе се соочи со мајката од 20-от век, тоа постанува предмет на тие угнетувачки сили... како што тоа биле и нејзините мајка и татко, нивните родители и родителите на нивните родители. До мигот кога новото човечко суштество ќе наполни петнаесет години, сите ние стануваме такви какви што сме: полулуди суштества, помалку или повеќе прилагодени на полулудиот свет. Таа ’нормалност’ е епохата во којашто живееме“.

Она што стои како задача пред секој од нас е да ја отфрли таа нормалност.
Green Anarchy #9, Summer 2002

Continue Reading...

Guerilla Film Series Vol. 1 Trailer HD

Continue Reading...

No Borders Camp, Lesvos, Greece

“We would like to invite you to join us in August (25-31), to share with us the experience of what is going on at the borders, to discuss the problems, to coordinate our actions to fight…”

In the last few years the island of Lesvos has represented one of the main entrance gate for thousands of refugees and migrants seeking to reach Europe. Packed in tiny plastic boats they try to cross the sea border between Turkey and Greece but some of them can’t make it. More than 1.100 migrants and refugees have lost their lives that way in Aegean sea the last 20 years.

The Hellenic Coast Guard, following the european and greek policies of “prevention of entrance” violates the rights of the refugees and put their lives in danger. At the same time, though, its activities are supported by Frontex, whose first boat started operating on the island in July 2008. Recently Frontex’s officials started interviewing / investigating refugees and migrants in Pagani (Lesvos).
Pagani (5 kilometres outside Mitilini, the capital of the island) is where the detention centre is located, to which refugees and migrants are sent, as soon as they set foot on Lesvos. And where they are detained for weeks and months. It is a prison in which fundamental human rights are not respected. Besides, the building is not suitable to host human beings, since it lacks the basic infrastructure for that purpose. Moreover, the refugees are not given any possibility to communicate, are not informed about their rights and are not allowed access to fresh air.
Once registered in the Eurodac system, refugees are set free with an administrative deportation order requiring them to leave the country within a month. Some of them who lodge an asylum application end up in a bureaucratic chaos, go through state violence (there were two victims at the Athens Aliens Department in the last few months) and in the end only a 0,60% of the applications is accepted.
Those who decide to stay in Greece and find a job have to endure several constraints, hard working times, inhuman conditions and all this in exchange of an humiliating pay. Given their precarious situation they are not given the right of association in order to acquire better working conditions. An example of this is the recent assassination attempt (with vitriol) of a foreign woman – a trade representative – in Athens.
Those who try to set forth their journey, in order to reach (usually via Italy) other European countries, flock to the western ports, like Patra’s, where the Coast Guard’s repressive activities are an everyday phenomenon. And very often refugees are found dead inside the trucks with which they try to leave the country. And those who manage to continue their journey, if caught, are sent back to Greece in application of the Regulation Dublin II.
From the Schengen Agreement to the Dublin Regulation, from the European Pact on Immigration and Asylum to the so called “Directive of Shame”, from Frontex to the IOM, from the detention centres to the practices of expulsion and deterrence, from the borders to the capitals, Europe is clearly dealing with the phenomenon of immigration with measures of repression and border control.
Here in Lesvos the building of the “Fortress Europe” is clearly visible. That’s why we would like to invite you to join us in August (25-31), to share with us the experience of what is going on at the borders, to discuss the problems, to coordinate our actions, to fight:

AGAINST NEW-IMPERIALISM POLICIES AND WHATEVER CREATE REFUGEES
AGAINST BORDER REGIME AND THE PRACTICES OF CONTROL AND REPRESSION
AGAINST CRIMINALIZATION OF MIGRATION
AGAINST DETENTION CENTRES AND VIOLATION OF MIGRANTS AND REFUGEES
AGAINST EXPLOITATION OF MIGRANTS’ LABOUR
NO BORDERS
NO ONE IS ILLEGAL
NO IMMIGRANTS’ DETENTION
EQUAL RIGHTS FOR ALL

Coordination of No Border Lesvos 2009
noborder.lesvos.2009@gmail.com

Continue Reading...